Fasolka po warszawsku według Nat’s Historia i Pochodzenie Fasolki po bretońsku
Fasolka po bretońsku to danie, które na stałe wpisało się w kulinarną tradycję Polski.
Mimo swojej „bretońskiej” nazwy, niewiele ma wspólnego z Bretanią — regionem we Francji.
Jest to klasyczne polskie danie, które swoją popularność zawdzięcza prostocie przygotowania, sycącej naturze i bogatemu smakowi.
Jednak w każdej części Polski można spotkać jej nieco odmienne wersje.
W mojej kuchni, za sprawą pewnej pani z Warszawy, pojawiło się wyzwanie, by stworzyć własną wersję tej potrawy — i tak powstała Fasolka po warszawsku według Nat’s.
Historia i Pochodzenie Fasolki po bretońsku
Choć nazwa fasolki po bretońsku mogłaby sugerować francuskie korzenie, danie to jest typowo polskie.
Nazwa prawdopodobnie pochodzi od popularności fasoli w regionie Bretanii, ale sama potrawa, jaką znamy, powstała i rozwinęła się na polskich stołach.
W Polsce fasolka po bretońsku pojawiła się na przełomie XIX i XX wieku.
Był to czas, kiedy kuchnia polska zaczynała przyjmować wpływy z różnych zakątków Europy, przystosowując je do lokalnych warunków i składników.
Fasolka po bretońsku szybko stała się popularna jako danie proste, sycące i idealne na chłodne dni.
Tradycyjne Składniki i Sposób przygotowanie
Faasolka po bretońsku składa się z kilku podstawowych składników:
białej fasoli, kiełbasy, boczku, cebuli, czosnku, przecieru pomidorowego oraz przypraw takich jak liść laurowy, ziele angielskie i majeranek.
Fasola jest wcześniej namaczana, a potem gotowana do miękkości.
Następnie dodaje się do niej podsmażoną kiełbasę, boczek i cebulę, a całość dusi się w pomidorowym sosie z dodatkiem przypraw.
Efektem jest gęste, aromatyczne danie, które można podawać z pieczywem lub jako samodzielny posiłek.
Fasolka po warszawsku według Nat’s
Odpowiadając na rzucone mi wyzwanie stworzenia własnej wersji tego klasycznego dania, powstała Fasolka po warszawsku według Nat’s, zachowuje duszę tradycyjnej fasolki po bretońsku, ale dodaje kilka twistów, które sprawiają, że jest wyjątkowa.
Składniki
– Żeberka
– Kiełbasa z jałowcem
– Boczek surowy
– Czerwona cebula
– Czosnek
– Bulion wołowy
– Fasola biała (u mnie z puszki)
– Koncentrat pomidorowy
– Passata pomidorowa
– Liście laurowe
– Ziele angielskie
– Sól
– Pieprz ziołowy
– Słodka papryka
– Wędzona papryka
– Majeranek
– Jałowiec
– Cukier
– Olej roślinny
Przygotowanie
1. Rozgrzej nieprzywierający rondel, wlej olej i wrzuć żeberka, dodaj liście laurowe i ziele angielskie, obsmaż żeberka dość mocno z każdej strony i przełóż na deskę.
2. Na rozgrzaną patelnię wrzuć pokrojoną w kostkę cebulę i chwilę podsmaż, dodaj czosnek i ponownie chwilę podsmaż.
3. Następnie dodaj boczek pokrojony w kostkę i oczywiście podsmaż.
4. Kolejny składnik, który dodasz, to kiełbasa pokrojona w talarki i, jak się domyślasz, również ją podsmaż.
5. Teraz dodaj żeberka i przyprawy, wymieszaj całość, podgrzej.
6. Wlej bulion, zmniejsz temperaturę i gotuj całość pod przykryciem jakieś 30 minut.
7. Dodaj koncentrat, wymieszaj, podgrzej i chwilę gotuj.
8. Wlej passatę, wsyp cukier, wymieszaj i grzej, aż płyny się zredukują.
9. Na koniec dodaj fasolkę, wymieszaj i podgrzej, nie za długo, ponieważ fasola z puszki jest miękka i nie trzeba jej gotować.
10. Nałóż i pożeraj.
Regionalne Wersje Fasolki
Fasolka po bretońsku, jak wiele polskich dań, doczekała się licznych regionalnych wariacji.
W niektórych częściach Polski można spotkać wersje z dodatkiem grzybów, kaszanki czy nawet różnego rodzaju fasoli (np. czerwonej).
Każda z tych wersji zachowuje podstawowy charakter dania, ale wnosi do niego unikalne smaki i aromaty.
Podsumowanie
Fasolka po bretońsku to prawdziwa klasyka polskiej kuchni, która, mimo swojej mylącej nazwy, jest głęboko zakorzeniona w naszej tradycji kulinarnej.
Fasolka po warszawsku według Nat’s to moja odpowiedź na wyzwanie — danie, które łączy w sobie tradycję z nowoczesnym podejściem do gotowania.
Zapraszam Was do spróbowania mojej i Nat’s wersji i odkrycia na nowo tej wspaniałej potrawy.
Smacznego!